Marsz Lotników

Nadanie sztandaru WKSL

Relacja wygłoszona na Ogólnym Zebraniu Członków WKSL w dniu 6 grudnia 2007. 

Sztandar dla Warszawskich Seniorów Lotnictwa

Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa to jedno z najstarszych stowarzyszeń  lotniczych w kraju, o bogatej historii i niezmiennie aktywnej działalności. Powstał w 1939 roku,  z dwudziestoletnią przerwą na lata okupacji hitlerowskiej i zmienione po wojnie zasady funkcjonowania organizacji społecznych. Zbliża się więc do 70. rocznicy swego istnienia. Odrodzenie nastąpiło w 1956 roku pod nazwą Komisji Historycznej Aeroklubu, aby natychmiast powrócić do właściwej nazwy i od 1957 roku  działać znów jako Klub Seniorów Lotnictwa. Minęło właśnie 50 lat od tej daty. Przymiotnik „warszawski” Klub otrzymał w

1969 roku, stając się sekcją Aeroklubu Warszawskiego, w wyniku fali powoływania klubów regionalnych, których obecnie jest ponad dwadzieścia. Związek z AW został przerwany w 1990 roku na wniosek aeroklubu. Warszawscy seniorzy rozpoczęli formowanie samodzielnego istnienia organizacji, uzyskując w 1994 roku wpis w sądowym rejestrze stowarzyszeń.

Jako historyczny pierwowzór  ogólnopolskiego ruchu seniorów lotniczych, z imponującym  pocztem postaci w swoich szeregach, godną uwagi listą osiągnięć i największą liczbą członków, WKSL miał podstawy by zamarzyć o swoim sztandarze. Ta myśl przewijała się przez lata niejednokrotnie. Podjął ją obecny Zarząd pod prezesurą i na wniosek Zbigniewa Dąbkowskiego, po zasięgnięciu opinii członków Klubu podczas zaimprowizowanego referendum na ogólnym zebraniu w lipcu 2007.  Dyskusjom i przygotowaniom wykonawczym towarzyszyły przedsięwzięcia związane z niezbędną zmianą Statutu Klubu; nad całością prac czuwał komitet fundacyjny pod przewodnictwem Jacka Maklesa, sekretarza Zarządu. Sztandar ufundowano ze składek członków Klubu oraz indywidualnych i instytucjonalnych fundatorów.

Opracowania graficznego sztandaru, na podstawie propozycji i uwag członków WKSL, dokonał  mgr arch. Krzysztof Brzeziński. Płat sztandaru to dwa odcienie błękitu. Na awersie, w jego centralnej części znajduje się znak Klubów Seniorów Lotnictwa - uskrzydlona biało-czerwona szachownica, wokół którego widnieje złoty napis „Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa”. W narożach usytuowano godła lotnicze, symbolizujące rodowód i obecne więzi WKSL: Orzeł Sił Powietrznych, Żuraw PLL „Lot” oraz odznaki Aeroklubu Polskiego i Aeroklubu Warszawskiego. Na rewersie umieszczono wizerunek warszawskiej Syrenki, mocno akcentujący związek Klubu ze stolicą oraz  liczbę: 1939 –  rok powstania pierwszego Klubu Seniorów Lotnictwa w Warszawie.

 

Godność rodziców chrzestnych przyjęli:

- pani Jadwiga Kaczyńska, żołnierz Armii Krajowej,  żona zmarłego członka WKSL Rajmunda Kaczyńskiego – powstańca warszawskiego i współorganizatora odradzającego się po latach okupacji szybownictwa,

- pan ppłk pil. Włodzimierz Gedymin -  pilot myśliwski, autor zwycięskich walk powietrznych z Luftwaffe w 1939 roku i oficer lotniczej działalności  konspiracyjnej w Armii Krajowej, po wojnie  pilot komunikacyjny, sanitarny i rolniczy.

Uroczystość nadania sztandaru odbyła się w dniu 27 października 2007 r. Poświęcenia dokonał w kościele parafialnym przy ul. Hynka 4 proboszcz ks. prałat dr Władysław Nowicki w obecności ofiarnego kapelana środowisk lotniczych o. ks. Dominika Orczykowskiego. Po mszy św. poczty sztandarowe i uczestnicy nabożeństwa udali się  na dziedziniec kościelny, gdzie oddano pokłon przed tablicą poświęconą poległym lotnikom i pod pomnikiem Jana Pawła II.

Dalszą część ceremonii kontynuowano w gmachu Głównym Zarządu PLL „Lot”. W wypełnionej sali konferencyjnej , na specjalnym stole oczekiwał nowy sztandar. W podniosłym nastroju  wkroczyły poczty sztandarowe zaprzyjaźnionych jednostek wojskowych i organizacji lotniczych: 36. Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego, 1. Bazy Lotniczej, Aeroklubu Polskiego i Aeroklubu Warszawskiego, Stowarzyszenia Lotników Polskich oraz  Technikum nr 9 Lotniczego im.Bohaterów Narwiku  z Warszawy . 

Przybyłych na uroczystość gości w osobach przedstawicieli władz, przedsiębiorstw, wojska, uczelni, duchowieństwa i organizacji  (w tym  Klubu Seniorów z Poznania i Bielska-Białej),  a także tłumnie obecnych członków WKSL, powitał Prezes Klubu Zbigniew Dąbkowski.

 Przy dźwiękach marsza lotników i trąbki sygnałowej, przebiegały kolejne fazy uroczystości: Ryszard Witkowski, autor tekstu,  odczytał Akt Erekcyjny, po czym nastąpiło podpisanie tego dokumentu oraz wbicie pamiątkowych gwoździ w drzewce sztandaru; z rąk Rodziców Chrzestnych i Przewodniczącego Komitetu Fundacyjnego sztandar przyjął Prezes WKSL i po okazaniu go zebranym przekazał pod opiekę pocztu sztandarowego w składzie: przewodzący Jan Adamczyk, chorąży    Kaźmierczak i przyboczny Zdzisław Popczyński. Był to kulminacyjny i najbardziej wzruszający moment uroczystości, podkreślony zajęciem miejsca przez  poczet WKSL pośród sztandarów asysty.

Wiele ciepłych ocen i życzeń pod adresem warszawskich seniorów padło w wystąpieniach reprezentantów licznie przybyłych gości. List od Dowódcy Sił Powietrznych odczytał i wręczył gen. bryg.  Ryszard Szulich, w imieniu PLL „Lot” przemawiała Vice-prezes Zarządu przedsiębiorstwa pani  Karolina Stanisławska, ze strony Aeroklubu Polskiego i Aeroklubu Warszawskiego wystąpił pan Mirosław Izydorczyk, Dyrektor AW; pan płk Czesław Gagajek, Prezes Stowarzyszenia Lotników Polskich, nawiązał do niezwykle ciekawej historii sztandaru swojej organizacji, a płk prof. Jerzy Machura w żołnierskich słowach przekazał wyrazy solidarności od seniorów lotnictwa wojskowego, zrzeszonych w Oddziale Warszawsko-Mazowieckim tego Stowarzyszenia. Nie zabrakło też głosu ze strony krajowego środowiska reprezentowanego przez pana Jerzego Madlera z Rady Seniorów Lotnictwa oraz z organizacji  terenowej – przez pana Ludwiga Stiebera z Bielsko-Bialskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.

Przebiegiem uroczystości kierował  płk Kazimierz Pogorzelski,  łącząc wymogi podniosłego ceremoniału z akcentami  kameralnej atmosfery spotkania. Na zakończenie oficjalnej  części podziękował serdecznie wszystkim obecnym za udział w tak ważnej dla Klubu chwili - wszystkim, którzy weteranom lotniczych zmagań chcą poświęcić zainteresowanie i pomoc w ich działaniach na rzecz utrwalania dokonań i etosu lotnictwa. A także przyjaciołom w całym kraju spod znaku uskrzydlonej szachownicy i członkom swojego Klubu za mobilizację wokół hasła „sztandar”.

Zamknięciem dnia była część towarzyska poświęcona dysputom i degustacji cateringu, dzięki hojności PLL „Lot”. Należy podkreślić, że cały przebieg uroczystości był dokumentowany przez operatorów Domu Żołnierza Polskiego, a relacje prasowe ukazały się w „Skrzydlatej Polsce” i w „Żurawiach”.     

  

                                                        Kazimierz Pogorzelski