prof. Robert Rowiński wspomnienie

Prof. Dr hab. inż. ROBERT ROWIŃSKI.   Zmarł  dn 7.08.2020 w wieku 85 lat.

prof. Robert Rowiński

Prof. dr hab. inż. Robert Rowiński urodził się w  Warszawie w dn  18.04.1935 r, W roku 1951, po zdanych egzaminach został studentem Wydziału Lotniczego Szkoły Wawelberga i Rotwanda, która w następnym roku została włączona do Politechniki Warszawskiej. .Jego kolegami byli m innymi znani później piloci  jak Jerzy Popiel, Ludwik Natkaniec, Antoni Śmigiel.

Po ukończeniu studiów ze specjalizacją „budowa płatowców”, został z nakazu pracy zatrudniony w Instytucie Lotnictwa, w Zakładzie Aerodynamiki, kierowanym przez słynnego naukowca i wszechstronnego pilota szybowcowego, samolotowego, balonowego i skoczka prof. Franciszka Janika. Zajmował się tu zagadnieniami aerodynamiki dużych prędkości. W 1969 r uzyskał stopień doktora nauk technicznych a promotorem był prof. Janik. W Instytucie przepracował 21 lat. Był to dla niego wspaniały okres, w którym nauczył się  współpracować z ludźmi, kierować nimi, a przede wszystkim być dobrym w badaniach eksperymentalnych. Odbywał staże naukowe w tym w Delf University of Technology, w Instytucie Agrolotnictwa w Krasnodarze, Swedish  University, oraz jako visiting profesor w Norwegii , Hiszpanii, Niemczech. Anglii.

W 1978 r. został z Instytutu Lotnictwa skierowany do Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, gdzie utworzono Instytut Agrolotnictwa. Powołano go na dyrektora tego instytutu.. Prowadzono w nim badania Rolniczych Statków Powietrznych, a przedkładana certyfikacja była zatwierdzana przez IBMER, dopuszczając dany typ RSP do użytkowania w rolnictwie i leśnictwie. Zajmował się m innymi fizyką ruchu i osiadania oprysku. Obok badań kształcono i szkolono na lotnisku w Kętrzynie studentów, którzy z dyplomem mgr. inż. i zdanym w GILC egzaminie, otrzymywali uprawnienia pilota zawodowego agro  II klasy. Wykształcono i wyszkolono łącznie 120 studentów ART, którzy zasilili kadry agrolotników  Jest autorem książki” Polskie Agrolotnictwo” o różnych zagadnieniach technicznych i organizacyjnych tej dziedziny polskiego lotnictwa.

Prowadził  równolegle działalność dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym ART., był prodziekanem a przez dwie kadencje dziekanem Wydziału. Tu też zrobił habilitację i uzyskał tytuł profesora.      

Lotniczo szkolił się w początku lat 50. w Lisich Kątach, Przez 16 lat był wice przewodniczącym Aeroklubu Warmińsko-Mazurskiego. W dowód uznania został Honorowym członkiem Aeroklubu. RP. Przez 8 lat pełnił zaszczytną funkcję Prezesa Rady Seniorów Lotnictwa Aeroklubu Polskiego i do końca  był członkiem  jej prezydium. Był w tym czasie współinicjatorem przyznawania w Górskiej Szkole Szybowcowej Żar statuetki Dedala dla zasłużonych ludzi lotnictwa.

Odbywał wojskowe szkolenia w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu ,w. Modlinie i Oleśnicy. Posiadał stopień  wojskowy porucznika.

W 2008 roku został zaproszony do pracy w „Szkole Orląt” w Dęblinie, w której prowadził wykłady m. innymi z aerodynamiki. Prowadzi tu tez  prace dyplomowe absolwentów Akademii Lotniczej.

Był  długoletnim członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Natomiast od lat 60 XX w był członkiem Zespołu Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej i  występował w jubileuszowych koncertach w grupie „old boyów”.

Wśród szeregu wyróżnień i odznaczeń za jego pracą można wymienić:

  • Srebrny Krzyż Zasługi.
  • Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski OOP
  • Błękitne Skrzydła–zespołowo dla Akademii Rolniczo-Technicznej,za działalność agrolotniczą
  • Błękitne Skrzydła – osobiście
  • Złotą Honorową Odznaką SIMP
  • Złotą Odznaką za” Zasługi dla Lotnictwa Sportowego”
  • Odznakę Zasłużony dla Warszawy
  • Laureat Złotej Księgi Politechniki Warszawskiej.

Godny uznania był jego szeroki zakres pracy naukowej dla lotnictwa, szczególnie agrolotnictwa, działalność dydaktyczna  oraz zaangażowanie w działalność społeczną w Aeroklubie jak też dla upamiętniania historii polskiego  lotnictwa i zasłużonych  jego ludzi.

Pozostanie w naszej pamięci jako wzór naukowca i aktywnego działacza społecznego a jednocześnie pełnego aktywności życzliwego kolegi. 

 

W imieniu  Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa 

i środowiska agrolotników 

Mgr inż. Lesław Karst