Zmarł Jan Wyganowski

ur. 11-07-1928 r. zm. 3-11-2015  leg. WKSL nr 75720151103JanWyganowski

Jan Wyganowski był długoletnim członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Aktywnie uczestniczącym w organizacji uroczystości rocznicowych oraz upamiętnianiu miejsc i wydarzeń lotniczych. Wieloletni przyjaciel Politechniki Warszawskiej i PLL LOT. Uczestniczył w badaniach wypadków lotniczych, lotach doświadczalnych, a także pracował nad „instrukcją czynności załogi”. Nominowany do Srebrnego Medalu za zasługi dla obronności na 75 lecie WKSL.

Był wszechstronnie uzdolniony zarówno technicznie, jak i ekonomicznie-handlowo. Miał także zdolności

organizacyjne.

Biografia:

  • 1950-1955 Katedra Silników Lotniczych Politechniki Warszawskiej (prof. J. Oderfeld) Projektowanie i nadzór wykonania wyposażenia laboratoryjnego. Prowadzenie zajęć laboratoryjnych ze studentami.
  • 1955-1956 Politechnika Warszawska – dokończenie studiów.
  • 1956-1957 Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie. Z przydziału pracy, inżynier badań, hamownia silników.
  • 1957-1962 Instytut Lotnictwa, Dział Badań w Locie (st. asystent) Opracowywanie programów i prowadzenie prób fabrycznych i państwowych łącznie z aktywnym udziałem w lotach doświadczalnych ( około 400 godz.)
  • Specjalizacja w samolotach transportowych, udział w badaniu wypadków lotniczych i odbiór w ZSRR pierwszych samolotów turbośmigłowych Ił-18 dla PLL LOT
  • 1962-1966 Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa – Okęcie. Kierownik Działu Prób w Locie następnie Dział Prób (próby w locie, hamownia, laboratorium). Wobec potrzeby aktywizacji eksportu, ukończył roczne studium ekonomiki eksportu, objął następnie kierownictwo Działu Eksportu Wytwórni. W latach 1965/66 delegowany przez WSK Okęcie i PHZ CEKOP do Indonezji ( przygotowanie produkcji licencyjnej samolotu PZL-104 „Wilga”).
  • 1966-1998 w PLL LOT
  • Technolog w Dz. Technologicznym – opracowywanie instrukcji pilotażu oraz po raz pierwszy w PLL LOT „instrukcji czynności załogi” („check lista”). Udział w opracowaniu wyróżnionej dyplomem ministra Komunikacji metody odladzania samolotów na ziemi. Udział w konferencjach technicznych IATA ( International Air Transport Assotiation) oraz obsłudze wizyt w Polsce przedstawicieli IATA i ICAO a także różnych szkoleniach w kraju i za granicą. Udział w zespole homologującym samolot JAK -40 w ZSRR oraz w zespole koordynującym przygotowania do otwarcia połączeń transatlantyckich samolotami Ił-62.
  • Wobec uruchomienia lotów atlantyckich i potrzebą uruchomienia placówki PLL LOT w Chicago ( obszar działania 13 stanów) nominowany na stanowisko organizatora i kierownika tej placówki. Po powrocie do kraju w 1976 r. dalsza praca w służbie handlowej PLL LOT na stanowisku zastępcy kierownika Działu Lotów Wynajętych ( Charterów) m.in. przy organizowaniu lotów długodystansowych z delegacjami rządowymi i załogami rybackimi na odległe łowiska w Ameryce Płn. Afryce Płd. Na Alasce itp.
  • 1980 delegacja do Kanady na stanowisko kier. placówki w tym kraju. W związku z ogłoszeniem stanu wojennego w 1981 r odwołany do kraju i powraca na stanowisko z-cy kier. Dz. Charterów.
  • 1983 koordynacja transortu lotniczego 2-giej wizyty św. Jana Pawła II w Polsce, towarzyszył wraz z delegacją PLL LOT Ojcu Świętemu w drodze powrotnej na trasie Kraków-Rzym.
  • 1987 po wypadku samolotu Ił-62 w Kabatach, udział w zespole mającym za zadanie opanowanie sytuacji m.in. poprzez okresowe wynajęcie s-tu DC-8-63 dla kontynuowania połączeń do Nowego Yorku.
  • 1988 udział w zespole przygotowującym zakup s-tów B-767 dla PLL LOT.
  • 1989 w f-mie Boening w Seattle nadzór nad budową pierwszych 3 samolotów i szkolenie personelu PLL LOT w tej firmie. Po powrocie do kraju praca planowania floty i udział w negocjacjach z producentami samolotów i firmami wynajmującymi samoloty.
  • 1991-95 dyrektor placówki w Singapurze ( obszar działania Singapur, Indonezja, Malezja, Brunei).
  • 1995-98 po zakończeniu i likwidacji przedstawicielstwa w Singapurze ( zawieszenie lotów do Singapuru), zorganizował biuro rozwoju floty i objął jego kierownictwo aż do przejścia na emeryturę.

 

Dodatkowe informacje:

http://www.polot.net/?p=a190

http://www.smil.org.pl/ptl/wyklady/06_MD-12.pdf

http://dlapilota.pl/formularze/eksponaty-muzeum-lotnictwa-pzl-md-12

Zmarł w szpitalu na ul. Lindleya, 3 listopada 2015 po długiej chorobie i pobycie w kilku szpitalach. Pogrzeb odbył się 6.11.2015 na Powązkach Cywilnych z udziałem niewielu osób. W kraju nie miał rodziny i mieszkał sam.

Pochowany został w grobie rodzinnym: kwatera 246, rząd 6, grób 23.